Paroizolacja to istotna warstwa pokrycia dachowego. Jej głównym zadaniem jest ochrona termoizolacji, np. wełny mineralnej lub płyt styropianowych, przed zawilgoceniem poprzez zapobieganie przedostawaniu się pary wodnej z wnętrza budynku. Obecnie materiałem paroizolacyjnym najczęściej wykorzystywanym przez inwestorów są folie i papy o specjalnych właściwościach, odporne na dyfuzję (przenikanie) pary wodnej.

Stopień paroizolacyjności określa się za pomocą parametru Sd, czyli współczynnika oporu dyfuzyjnego podawanego w metrach. Im wyższa wartość Sd, tym mniej pary przepuszcza dany materiał. Za odporne na dyfuzję, czyli zapewniające całkowitą szczelność, uznaje się folie i papy bitumiczne o współczynniku Sd powyżej 1500 m. Warto zwracać na to uwagę, wybierając materiał do izolacji dachu.

Rodzaje pap paroizolacyjnych 

Papy paroizolacyjne produkujemy z bitumu modyfikowanego elastomerem SBS oraz tkaniny szklanej lub włókniny poliestrowej w roli osnowy. Niektóre z nich zawierają dodatkowo wkładkę z folii aluminiowej, która jeszcze bardziej podnosi opór dyfuzyjny. Tego rodzaju papy nadają się do „zadań specjalnych” i mogą być kładzione na dachach pomieszczeń o bardzo dużym nasyceniu pary wodnej, np. basenów.

Papy paroizolacyjne dzieli się także ze względu na sposób montażu. I tak w naszej ofercie można znaleźć:

• papy paroizolacyjne zgrzewalne do podłoża – mocowane z użyciem wysokiej temperatury, od spodu pokryte warstwą termotopliwą;
• papy paroizolacyjne samoprzylepne – na spodniej stronie mają usuwalną folię zabezpieczającą warstwę klejącą;
• papy paroizolacyjne mocowane mechanicznie – do ich kładzenia używa się łączników mechanicznych.

By papy pełniły swoją rolę, umieszcza się je pomiędzy stropem a warstwą termoizolacji. W dachach tradycyjnych stanowią zatem pierwszą warstwę kładzioną bezpośrednio na podłożu, a w odwróconych są połączone z warstwą hydroizolacji (należy wówczas wybrać papę o właściwościach paro- i wodoszczelnych).